4/27/2012

იმის შვილსაც ასე მოექცევიან?

3 კომენტარი:
დილას ადრე გავიღვიძე, როგორც ყოველთვის. მიუხედავად იმისა რა დროს ვიძინებ, დილით მაინც ადრე მეღვიძება. შავი კაბა ჩავიცვი, რომელიც არასოდეს მცმია, არა და 3 წელია მაქვს. წითელი ჟაკეტი შემოვიცვი და გავედი. სამსახურთან 30 წუთით ადრე მივედი. ამიტომ ვიფიქრე სალონში გავივლი თმას დავივარცხნი და მერე მივხედავ საქმეებსთქო. ასეც მოვიქცეი. 1 კვირაა საბანკო საკითხებს ვაგვარებ. საქმე ჩემს იპოთეკურ სესხს ეხება. რა ხანია ჩემი სახლის ყიდვა მინდა... საბედნიეროდ რამდენიმე დღის წინ ერთმა ბანკმა იპოთეკური სესხი დამიმტკიცა. თანხა მაკლდება და ამიტომ სხვა ბანკში ვაკეთებ სამომხმარებლო სესხს, საბედნიეროდ მათაც დამიმტკიცეს, თუმცა... თუმცა სიურპირზები წინაა... მივედი ბანკში, რათა კიდევ ერთხელ გამევლო ყველა დეტალი. მერე წავედი მეორე ბანკში და იქაც ვაპირებდი გარკვეული საკითხების მოწესრიგებას. მისაღებში ერთი უსახური გოგო იჯდა. ლამაზად მოწყობილ და დიზაინერების ნაფიქრ ფერებში იფრქვეოდა მისი გაყინეული სახე. - თამუნასთან ვარ, თუ შეიძლება შევალ. - დამელოდეთ! - მითხრა და გაუცინარდა ცოტა ხანში შავი სახის თამუნა გამოჩნდა. ავუხსენი ჩემი საკითხი, დამატებითი ცნობაც მოვთხოვე და კვლავ გაუჩინარდა. მოვიდა დაჯდა და მიტხრა: - ჩვენს ბანკში ცნობას დავალიანების არქონის შესახებ არ მქოცემთ, რადგან ეს სხვა ბანკისთვის გინდათ. ბევრი ისაუბრა, თავიანთ შიდა ბიუროკრატიულ პოლიტიკაზე და ბოლოს მიხთხრა: - ჩვენთან აიღეთ სესხი, მაგრამ 1 კვირა უნდა დამელოდოთ. თუ არა და ჩვენგან იმ დამტკიცებულ სესხსაც ვერ აიღებთ! ფეხებზე ჰკიდიათ 8 წელი რომ მათთან გაქვს სესხი, ჰმ! - გაივიფქრე და კიდევ ერთხელ ავუხსენი მდგომარეობა. არანაირი შედეგი. სესხზე უარი მიტხრეს, რომლის იმედითაც ორშაბათს მე უკვე სახლს ვყიდულობდი. ჩემი ოცნებები დაიმსხვრა. მხრებჩამოყრილი გამოვედი. გზაში ერთი ჩემი ნაცნობი გოგოს მამა შევნიშნე, სწორედ ამ ინტელიგენტური იმიჯის კაცმა ამაყად გაიარა, მე კი გავიფიქრე "ამის შვილს ხომ ასე არ მოექცევიან?" ვერ ვიტყვი გული მეტკინა, მაგრამ ეს რაღაც "ისეთი" იყო. გამოვედი. თავში გამოსავლის ძებნის ფიქრები ამერ-დამერია. შეყვარებულს დავურეკე აფორიაქებულმა. ვიწუწუნე. მერე სხვა ბანკში დავრეკე, მათ მითხრეს მოდი, განახადი შეავსე და ჩვენ მოგცემთ სესხსო. მანქანასთან მივედი და ახლა კიდევ უარესი, მარცხენა ფარზე ვიღაც თურმე დაჯახებია, და გაბზარული დამხვდა. დაწყევლილი დღეა? დავჯექი გახურებულ მანქანაში და წავედი. ფარზე აღარ მინერვიულია. ბანკში განაცხადისშესავსებად ლამაზი და სასიამოვნო გოგო შემხვდა. პირობები გამავნო და აი მაშინ ჩამწყდა გული. მათი ანგარიშით თვეში 500 ლარი მიწევდა გდახდა ჯამში. ლამის გული გამისკდა. მანამდე კი სულ სხვანაირად დავგეგმე ყველაფერი :( როგორ გინდა 2-3 წელი იხადო 500 ლარი ყოველთვე? ეს დიდი თანხაა! მოვიფიქრებ. - ვუთხარი ოპერატორს და გამოვედი. ცრემლები თვისით მომდიოდა, კდელისკენ შევბრუნდი და ცრემლებს ვიწმენდდი. ძალიან ვნერვიულობ ასეთ შემტხვევებში, გული მიკვდება, როდესაც ჩემს უსუსურობას ვგრძნობ, როდესაც ყველა იმედი მიქრება. მერე შევამცირე თანხა და 80 ლარით ნაკლების გადახდა მომიწევს, არც ესაა ცოტა, მაგრამ რაღაც არის ... ვნახოთ როგორი ორშაბათი გათენდება, იქნებ ყველაფერი ამისურლდეს და მე 22 კვ/მ სახლი/ოთახი ვიყიდო. თითქოს არც ისე ბევრს ვითხოვ! მე ყველაფერზე ასეთი წვალება მიწევს ..................... თურმე ასეთია ჩემი ხვედრი!
 

შეიყვარო Template by Ipietoon Blogger Template | Gift Idea